defringo

Latin

Etymology

From dē- (from, off) + frangō (I break).

Pronunciation

  • (Classical) IPA(key): /deːˈfrin.ɡoː/, [deːˈfrɪŋ.ɡoː]
  • (Ecclesiastical) IPA(key): /deˈfrin.ɡo/, [deˈfriŋ.ɡo]

Verb

dēfringō (present infinitive dēfringere, perfect active dēfrēgī, supine dēfrāctum); third conjugation

  1. I break off (destroy by breaking)
Inflection
   Conjugation of defringo (third conjugation)
indicative singular plural
first second third first second third
active present dēfringō dēfringis dēfringit dēfringimus dēfringitis dēfringunt
imperfect dēfringēbam dēfringēbās dēfringēbat dēfringēbāmus dēfringēbātis dēfringēbant
future dēfringam dēfringēs dēfringet dēfringēmus dēfringētis dēfringent
perfect dēfrēgī dēfrēgistī dēfrēgit dēfrēgimus dēfrēgistis dēfrēgērunt, dēfrēgēre
pluperfect dēfrēgeram dēfrēgerās dēfrēgerat dēfrēgerāmus dēfrēgerātis dēfrēgerant
future perfect dēfrēgerō dēfrēgeris dēfrēgerit dēfrēgerimus dēfrēgeritis dēfrēgerint
passive present dēfringor dēfringeris, dēfringere dēfringitur dēfringimur dēfringiminī dēfringuntur
imperfect dēfringēbar dēfringēbāris, dēfringēbāre dēfringēbātur dēfringēbāmur dēfringēbāminī dēfringēbantur
future dēfringar dēfringēris, dēfringēre dēfringētur dēfringēmur dēfringēminī dēfringentur
perfect dēfrāctus + present active indicative of sum
pluperfect dēfrāctus + imperfect active indicative of sum
future perfect dēfrāctus + future active indicative of sum
subjunctive singular plural
first second third first second third
active present dēfringam dēfringās dēfringat dēfringāmus dēfringātis dēfringant
imperfect dēfringerem dēfringerēs dēfringeret dēfringerēmus dēfringerētis dēfringerent
perfect dēfrēgerim dēfrēgerīs dēfrēgerit dēfrēgerimus dēfrēgeritis dēfrēgerint
pluperfect dēfrēgissem dēfrēgissēs dēfrēgisset dēfrēgissēmus dēfrēgissētis dēfrēgissent
passive present dēfringar dēfringāris, dēfringāre dēfringātur dēfringāmur dēfringāminī dēfringantur
imperfect dēfringerer dēfringerēris, dēfringerēre dēfringerētur dēfringerēmur dēfringerēminī dēfringerentur
perfect dēfrāctus + present active subjunctive of sum
pluperfect dēfrāctus + imperfect active subjunctive of sum
imperative singular plural
first second third first second third
active present dēfringe dēfringite
future dēfringitō dēfringitō dēfringitōte dēfringuntō
passive present dēfringere dēfringiminī
future dēfringitor dēfringitor dēfringuntor
non-finite forms active passive
present perfect future present perfect future
infinitives dēfringere dēfrēgisse dēfrāctūrus esse dēfringī dēfrāctus esse dēfrāctum īrī
participles dēfringēns dēfrāctūrus dēfrāctus dēfringendus
verbal nouns gerund supine
nominative genitive dative/ablative accusative accusative ablative
dēfringere dēfringendī dēfringendō dēfringendum dēfrāctum dēfrāctū

References

  • defringo in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • defringo in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
  • defringo in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire Illustré Latin-Français, Hachette
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.