deficiens

Latin

Etymology

Present participle of dēficiō.

Participle

dēficiēns m, f, n (genitive dēficientis); third declension

  1. failing, disappointing
  2. deserting, abandoning

Inflection

Third declension.

Number Singular Plural
Case / Gender Masc./Fem. Neuter Masc./Fem. Neuter
Nominative dēficiēns dēficiēns dēficientēs dēficientia
Genitive dēficientis dēficientis dēficientium dēficientium
Dative dēficientī dēficientī dēficientibus dēficientibus
Accusative dēficientem dēficiēns dēficientēs dēficientia
Ablative dēficientī dēficientī dēficientibus dēficientibus
Vocative dēficiēns dēficiēns dēficientēs dēficientia

References

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.