dediticius

Latin

Pronunciation

  • (Classical) IPA(key): /deː.diˈtiː.ki.us/, [deː.dɪˈtiː.ki.ʊs]

Adjective

dēditīcius (feminine dēditīcia, neuter dēditīcium); first/second declension

  1. surrendered
  2. capitulated

Declension

First/second declension.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative dēditīcius dēditīcia dēditīcium dēditīciī dēditīciae dēditīcia
Genitive dēditīciī dēditīciae dēditīciī dēditīciōrum dēditīciārum dēditīciōrum
Dative dēditīciō dēditīciō dēditīciīs
Accusative dēditīcium dēditīciam dēditīcium dēditīciōs dēditīciās dēditīcia
Ablative dēditīciō dēditīciā dēditīciō dēditīciīs
Vocative dēditīcie dēditīcia dēditīcium dēditīciī dēditīciae dēditīcia

Noun

dēditīcius m (genitive dēditīciī or dēditīcī); second declension

  1. prisoner of war
  2. captive (who has surrendered)

Declension

Second declension.

Case Singular Plural
Nominative dēditīcius dēditīciī
Genitive dēditīciī
dēditīcī1
dēditīciōrum
Dative dēditīciō dēditīciīs
Accusative dēditīcium dēditīciōs
Ablative dēditīciō dēditīciīs
Vocative dēditīcie dēditīciī

1Found in older Latin (until the Augustan Age).

References

  • dediticius in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • dediticius in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
  • dediticius in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire Illustré Latin-Français, Hachette
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.