dedicans

Latin

Etymology

Present participle of dēdicō.

Participle

dēdicāns m or f or n (genitive dēdicantis); third declension

  1. dedicating

Inflection

Third declension.

Number Singular Plural
Case / Gender Masc./Fem. Neuter Masc./Fem. Neuter
Nominative dēdicāns dēdicāns dēdicantēs dēdicantia
Genitive dēdicantis dēdicantis dēdicantium dēdicantium
Dative dēdicantī dēdicantī dēdicantibus dēdicantibus
Accusative dēdicantem dēdicāns dēdicantēs, dēdicantīs dēdicantia
Ablative dēdicante, dēdicantī1 dēdicante, dēdicantī1 dēdicantibus dēdicantibus
Vocative dēdicāns dēdicāns dēdicantēs dēdicantia

1When used purely as an adjective.

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.