debiturus

Latin

Etymology

Future active participle of dēbeō.

Participle

dēbitūrus m (feminine dēbitūra, neuter dēbitūrum); first/second declension

  1. about to owe

Inflection

First/second declension.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative dēbitūrus dēbitūra dēbitūrum dēbitūrī dēbitūrae dēbitūra
Genitive dēbitūrī dēbitūrae dēbitūrī dēbitūrōrum dēbitūrārum dēbitūrōrum
Dative dēbitūrō dēbitūrae dēbitūrō dēbitūrīs dēbitūrīs dēbitūrīs
Accusative dēbitūrum dēbitūram dēbitūrum dēbitūrōs dēbitūrās dēbitūra
Ablative dēbitūrō dēbitūrā dēbitūrō dēbitūrīs dēbitūrīs dēbitūrīs
Vocative dēbitūre dēbitūra dēbitūrum dēbitūrī dēbitūrae dēbitūra
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.