dalszövegünk

Hungarian

Etymology

dalszöveg + -ünk (possessive suffix)

Pronunciation

  • IPA(key): [ˈdɒlsøvɛɡyŋk]
  • Hyphenation: dal‧szö‧ve‧günk

Noun

dalszövegünk

  1. first-person plural single-possession possessive of dalszöveg

Declension

Inflection (stem in -e-, front rounded harmony)
singular plural
nominative dalszövegünk
accusative dalszövegünket
dative dalszövegünknek
instrumental dalszövegünkkel
causal-final dalszövegünkért
translative dalszövegünkké
terminative dalszövegünkig
essive-formal dalszövegünkként
essive-modal dalszövegünkül
inessive dalszövegünkben
superessive dalszövegünkön
adessive dalszövegünknél
illative dalszövegünkbe
sublative dalszövegünkre
allative dalszövegünkhöz
elative dalszövegünkből
delative dalszövegünkről
ablative dalszövegünktől
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.