czynić

Polish

Etymology

From Proto-Slavic *činiti.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈt͡ʂɨ.ɲit͡ɕ/
  • Audio(file)

Verb

czynić impf (perfective uczynić)

  1. (transitive) to make, do

Conjugation
Conjugation of czynić impf
    singular plural
person m f n m pers m anim or m inan or f or n
infinitive czynić
present tense 1st czynię czynimy
2nd czynisz czynicie
3rd czyni czynią
past tense 1st czyniłem czyniłam czyniliśmy czyniłyśmy
2nd czyniłeś czyniłaś czyniliście czyniłyście
3rd czynił czyniła czyniło czynili czyniły
future tense 1st będę czynił1 będę czyniła1 będziemy czynili1 będziemy czyniły1
2nd będziesz czynił1 będziesz czyniła1 będziecie czynili1 będziecie czyniły1
3rd będzie czynił1 będzie czyniła1 będzie czyniło1 będą czynili1 będą czyniły1
conditional 1st czyniłbym czyniłabym czynilibyśmy czyniłybyśmy
2nd czyniłbyś czyniłabyś czynilibyście czyniłybyście
3rd czyniłby czyniłaby czyniłoby czyniliby czyniłyby
imperative 1st — czyńmy
2nd czyń czyńcie
3rd niech czyni niech czynią
active adjectival participle czyniący czyniąca czyniące czyniący czyniące
passive adjectival participle czyniony czyniona czynione czynieni czynione
contemporary adverbial participle czyniąc
impersonal past czyniono
verbal noun czynienie
1 or: będę czynić, będziesz czynić etc.

Further reading
  • czynić in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.