czkać

Polish

Pronunciation
  • IPA(key): /t͡ʂkat͡ɕ/
  • Audio(file)

Verb

czkać impf (perfective czknąć)

  1. (intransitive) to hiccup

Conjugation
Conjugation of czkać impf
    singular plural
person m f n m pers m anim or m inan or f or n
infinitive czkać
present tense 1st czkam czkamy
2nd czkasz czkacie
3rd czka czkają
past tense 1st czkałem czkałam czkaliśmy czkałyśmy
2nd czkałeś czkałaś czkaliście czkałyście
3rd czkał czkała czkało czkali czkały
future tense 1st będę czkał1 będę czkała1 będziemy czkali1 będziemy czkały1
2nd będziesz czkał1 będziesz czkała1 będziecie czkali1 będziecie czkały1
3rd będzie czkał1 będzie czkała1 będzie czkało1 będą czkali1 będą czkały1
conditional 1st czkałbym czkałabym czkalibyśmy czkałybyśmy
2nd czkałbyś czkałabyś czkalibyście czkałybyście
3rd czkałby czkałaby czkałoby czkaliby czkałyby
imperative 1st — czkajmy
2nd czkaj czkajcie
3rd niech czka niech czkają
active adjectival participle czkający czkająca czkające czkający czkające
contemporary adverbial participle czkając
impersonal past czkano
verbal noun czkanie
1 or: będę czkać, będziesz czkać etc.

Synonyms
  • wiukać (regional)

Further reading
  • czkać in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.