culina

Latin

Etymology

Deformed from coquīna (kitchen), from coquō (to cook). According to another interpretation, resulting by cluster simplification of a pre-form *kokʷlīna, from suffixed *kokʷ-el-īna, from the same verbal root that gave coquō.

Pronunciation

  • (Classical) IPA(key): /kuˈliː.na/, [kʊˈliː.na]
  • (file)

Noun

culīna f (genitive culīnae); first declension

  1. kitchen
    • c. 27 CE – 66 CE, Petronius, Satyricon 2:
      Qui inter haec nutriuntur, non magis sapere possunt quam bene olere qui in culina habitant.
      Whoever is nurtured by this will not be so much tasteful as fragrant as someone living in a kitchen.
  2. (by extension) food

Inflection

First declension.

Case Singular Plural
Nominative culīna culīnae
Genitive culīnae culīnārum
Dative culīnae culīnīs
Accusative culīnam culīnās
Ablative culīnā culīnīs
Vocative culīna culīnae

Synonyms

Derived terms

References

  • culina in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • culina in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
  • culina in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition, 1883–1887)
  • culina in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire Illustré Latin-Français, Hachette
  • culina in Harry Thurston Peck, editor (1898) Harper's Dictionary of Classical Antiquities, New York: Harper & Brothers
  • culina in William Smith et al., editor (1890) A Dictionary of Greek and Roman Antiquities, London: William Wayte. G. E. Marindin
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.