cudaczny
Polish
Etymology
cudak + -ny
Pronunciation
IPA(key): /t͡suˈdat͡ʂ.nɨ/
Adjective
cudaczny m (comparative cudaczniejszy, superlative najcudaczniejszy, adverb cudacznie)
Declension
declension of cudaczny
| case | singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| m pers or m anim | m inan | n | f | m pers | other | ||
| nominative, vocative | cudaczny | cudaczne | cudaczna | cudaczni | cudaczne | ||
| genitive | cudacznego | cudacznej | cudacznych | ||||
| dative | cudacznemu | cudacznym | |||||
| accusative | cudacznego | cudaczny | cudaczne | cudaczną | cudacznych | cudaczne | |
| instrumental | cudacznym | cudacznymi | |||||
| locative | cudacznej | cudacznych | |||||
This article is issued from
Wiktionary.
The text is licensed under Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Additional terms may apply for the media files.