crepitaturus

Latin

Etymology

Future active participle of crepitō.

Participle

crepitātūrus m (feminine crepitātūra, neuter crepitātūrum); first/second declension

  1. about to rattle

Inflection

First/second declension.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative crepitātūrus crepitātūra crepitātūrum crepitātūrī crepitātūrae crepitātūra
Genitive crepitātūrī crepitātūrae crepitātūrī crepitātūrōrum crepitātūrārum crepitātūrōrum
Dative crepitātūrō crepitātūrae crepitātūrō crepitātūrīs crepitātūrīs crepitātūrīs
Accusative crepitātūrum crepitātūram crepitātūrum crepitātūrōs crepitātūrās crepitātūra
Ablative crepitātūrō crepitātūrā crepitātūrō crepitātūrīs crepitātūrīs crepitātūrīs
Vocative crepitātūre crepitātūra crepitātūrum crepitātūrī crepitātūrae crepitātūra
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.