crepidatus
Latin
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /kre.piˈdaː.tus/, [krɛ.pɪˈdaː.tʊs]
Adjective
crepidātus (feminine crepidāta, neuter crepidātum); first/second declension
- sandalled (wearing sandals)
Inflection
First/second declension.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | crepidātus | crepidāta | crepidātum | crepidātī | crepidātae | crepidāta | |
Genitive | crepidātī | crepidātae | crepidātī | crepidātōrum | crepidātārum | crepidātōrum | |
Dative | crepidātō | crepidātō | crepidātīs | ||||
Accusative | crepidātum | crepidātam | crepidātum | crepidātōs | crepidātās | crepidāta | |
Ablative | crepidātō | crepidātā | crepidātō | crepidātīs | |||
Vocative | crepidāte | crepidāta | crepidātum | crepidātī | crepidātae | crepidāta |
References
- crepidatus in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- crepidatus in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- crepidatus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire Illustré Latin-Français, Hachette
This article is issued from
Wiktionary.
The text is licensed under Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Additional terms may apply for the media files.