crastinus

Latin

Etymology

From crās + -tinus.

Pronunciation

  • (Classical) IPA(key): /ˈkraːs.ti.nus/, [ˈkraːs.tɪ.nʊs]

Adjective

crāstinus (feminine crāstina, neuter crāstinum); first/second declension

  1. tomorrow (attributive)

Inflection

First/second declension.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative crāstinus crāstina crāstinum crāstinī crāstinae crāstina
Genitive crāstinī crāstinae crāstinī crāstinōrum crāstinārum crāstinōrum
Dative crāstinō crāstinae crāstinō crāstinīs crāstinīs crāstinīs
Accusative crāstinum crāstinam crāstinum crāstinōs crāstinās crāstina
Ablative crāstinō crāstinā crāstinō crāstinīs crāstinīs crāstinīs
Vocative crāstine crāstina crāstinum crāstinī crāstinae crāstina

Descendants

  • Portuguese: crástino

References

  • crastinus in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • crastinus in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
  • crastinus in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition, 1883–1887)
  • crastinus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire Illustré Latin-Français, Hachette
  • Carl Meissner; Henry William Auden (1894) Latin Phrase-Book, London: Macmillan and Co.
    • yesterday, to-day, tomorrow: dies hesternus, hodiernus, crastinus
  • crastinus in William Smith, editor (1848) A Dictionary of Greek Biography and Mythology, London: John Murray
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.