corrupturus

Latin

Etymology

Future active participle of corrumpō.

Participle

corruptūrus m (feminine corruptūra, neuter corruptūrum); first/second declension

  1. about to corrupt

Inflection

First/second declension.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative corruptūrus corruptūra corruptūrum corruptūrī corruptūrae corruptūra
Genitive corruptūrī corruptūrae corruptūrī corruptūrōrum corruptūrārum corruptūrōrum
Dative corruptūrō corruptūrae corruptūrō corruptūrīs corruptūrīs corruptūrīs
Accusative corruptūrum corruptūram corruptūrum corruptūrōs corruptūrās corruptūra
Ablative corruptūrō corruptūrā corruptūrō corruptūrīs corruptūrīs corruptūrīs
Vocative corruptūre corruptūra corruptūrum corruptūrī corruptūrae corruptūra
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.