corroborans

Latin

Etymology

Present participle of corrōborō.

Participle

corrōborāns m, f, n (genitive corrōborantis); third declension

  1. strengthening, corroborating

Inflection

Third declension.

Number Singular Plural
Case / Gender Masc./Fem. Neuter Masc./Fem. Neuter
Nominative corrōborāns corrōborāns corrōborantēs corrōborantia
Genitive corrōborantis corrōborantis corrōborantium corrōborantium
Dative corrōborantī corrōborantī corrōborantibus corrōborantibus
Accusative corrōborantem corrōborāns corrōborantēs, corrōborantīs corrōborantia
Ablative corrōborante, corrōborantī1 corrōborante, corrōborantī1 corrōborantibus corrōborantibus
Vocative corrōborāns corrōborāns corrōborantēs corrōborantia

1When used purely as an adjective.

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.