corripiens

Latin

Etymology

Present participle of corripiō.

Participle

corripiēns m, f, n (genitive corripientis); third declension

  1. seizing
  2. plundering

Inflection

Third declension.

Number Singular Plural
Case / Gender Masc./Fem. Neuter Masc./Fem. Neuter
Nominative corripiēns corripiēns corripientēs corripientia
Genitive corripientis corripientis corripientium corripientium
Dative corripientī corripientī corripientibus corripientibus
Accusative corripientem corripiēns corripientēs corripientia
Ablative corripientī corripientī corripientibus corripientibus
Vocative corripiēns corripiēns corripientēs corripientia
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.