corporalis

Latin

Etymology

From corpus, corporis + -ālis.

Pronunciation

  • (Classical) IPA(key): /kor.poˈraː.lis/, [kɔr.pɔˈraː.lɪs]

Adjective

corporālis (neuter corporāle, adverb corporāliter); third-declension two-termination adjective

  1. bodily, physical
  2. corporeal
  3. (grammar) concrete
    • Aldus Pius Manutius (Aldo Manuzio), Grammaticarum institutionum libri IIII/IV:
      Quod est nomen corporale? Quod corpus significat, ut Cato, homo. Quod est nomen incorporale? Quod non significat corpus, ut virtus, angelus.

Declension

Third-declension two-termination adjective.

Number Singular Plural
Case / Gender Masc./Fem. Neuter Masc./Fem. Neuter
Nominative corporālis corporāle corporālēs corporālia
Genitive corporālis corporālium
Dative corporālī corporālibus
Accusative corporālem corporāle corporālēs
corporālīs
corporālia
Ablative corporālī corporālibus
Vocative corporālis corporāle corporālēs corporālia

References

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.