cooriturus

Latin

Etymology

Future active participle of coorior

Participle

cooritūrus m (feminine cooritūra, neuter cooritūrum); first/second declension

  1. This term needs a translation to English. Please help out and add a translation, then remove the text {{rfdef}}.

Inflection

First/second declension.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative cooritūrus cooritūra cooritūrum cooritūrī cooritūrae cooritūra
Genitive cooritūrī cooritūrae cooritūrī cooritūrōrum cooritūrārum cooritūrōrum
Dative cooritūrō cooritūrae cooritūrō cooritūrīs cooritūrīs cooritūrīs
Accusative cooritūrum cooritūram cooritūrum cooritūrōs cooritūrās cooritūra
Ablative cooritūrō cooritūrā cooritūrō cooritūrīs cooritūrīs cooritūrīs
Vocative cooritūre cooritūra cooritūrum cooritūrī cooritūrae cooritūra
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.