convicians

Latin

Etymology

Present participle of convīcior

Participle

convīciāns m, f, n (genitive convīciantis); third declension

  1. This term needs a translation to English. Please help out and add a translation, then remove the text {{rfdef}}.

Inflection

Third declension.

Number Singular Plural
Case / Gender Masc./Fem. Neuter Masc./Fem. Neuter
Nominative convīciāns convīciāns convīciantēs convīciantia
Genitive convīciantis convīciantis convīciantium convīciantium
Dative convīciantī convīciantī convīciantibus convīciantibus
Accusative convīciantem convīciāns convīciantēs, convīciantīs convīciantia
Ablative convīciante, convīciantī1 convīciante, convīciantī1 convīciantibus convīciantibus
Vocative convīciāns convīciāns convīciantēs convīciantia

1When used purely as an adjective.

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.