conversurus

Latin

Etymology

Future active participle of convertō.

Participle

conversūrus m (feminine conversūra, neuter conversūrum); first/second declension

  1. about to invert, recoil, reverse

Inflection

First/second declension.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative conversūrus conversūra conversūrum conversūrī conversūrae conversūra
Genitive conversūrī conversūrae conversūrī conversūrōrum conversūrārum conversūrōrum
Dative conversūrō conversūrae conversūrō conversūrīs conversūrīs conversūrīs
Accusative conversūrum conversūram conversūrum conversūrōs conversūrās conversūra
Ablative conversūrō conversūrā conversūrō conversūrīs conversūrīs conversūrīs
Vocative conversūre conversūra conversūrum conversūrī conversūrae conversūra
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.