contradictus
Latin
Etymology
From contrādīcō.
Participle
contrādictus m (feminine contrādicta, neuter contrādictum); first/second declension
- This term needs a translation to English. Please help out and add a translation, then remove the text
{{rfdef}}
.
Inflection
First/second declension.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | contrādictus | contrādicta | contrādictum | contrādictī | contrādictae | contrādicta | |
Genitive | contrādictī | contrādictae | contrādictī | contrādictōrum | contrādictārum | contrādictōrum | |
Dative | contrādictō | contrādictae | contrādictō | contrādictīs | contrādictīs | contrādictīs | |
Accusative | contrādictum | contrādictam | contrādictum | contrādictōs | contrādictās | contrādicta | |
Ablative | contrādictō | contrādictā | contrādictō | contrādictīs | contrādictīs | contrādictīs | |
Vocative | contrādicte | contrādicta | contrādictum | contrādictī | contrādictae | contrādicta |
References
- contradictus in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition, 1883–1887)
This article is issued from
Wiktionary.
The text is licensed under Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Additional terms may apply for the media files.