contingentia

Latin

Etymology

From contingēns + -ia

Pronunciation

  • (Classical) IPA(key): /kon.tinˈɡen.ti.a/, [kɔn.tɪŋˈɡɛn.ti.a]

Noun

contingentia f (genitive contingentiae); first declension

  1. restraint, abstemiousness, continence, temperance, moderation
  2. contiguity, proximity

Declension

First declension.

Case Singular Plural
Nominative contingentia contingentiae
Genitive contingentiae contingentiārum
Dative contingentiae contingentiīs
Accusative contingentiam contingentiās
Ablative contingentiā contingentiīs
Vocative contingentia contingentiae

Descendants

Participle

contingentia

  1. nominative neuter plural of contingēns
  2. accusative neuter plural of contingēns
  3. vocative neuter plural of contingēns

References

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.