conticescens

Latin

Etymology

Present participle of conticēscō

Participle

conticēscēns m, f, n (genitive conticēscentis); third declension

  1. This term needs a translation to English. Please help out and add a translation, then remove the text {{rfdef}}.

Inflection

Third declension.

Number Singular Plural
Case / Gender Masc./Fem. Neuter Masc./Fem. Neuter
Nominative conticēscēns conticēscēns conticēscentēs conticēscentia
Genitive conticēscentis conticēscentis conticēscentium conticēscentium
Dative conticēscentī conticēscentī conticēscentibus conticēscentibus
Accusative conticēscentem conticēscēns conticēscentēs, conticēscentīs conticēscentia
Ablative conticēscente, conticēscentī1 conticēscente, conticēscentī1 conticēscentibus conticēscentibus
Vocative conticēscēns conticēscēns conticēscentēs conticēscentia

1When used purely as an adjective.

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.