contemnens

Latin

Etymology

Present participle of contemnō.

Participle

contemnēns m, f, n (genitive contemnentis); third declension

  1. scorning, despising

Inflection

Third declension.

Number Singular Plural
Case / Gender Masc./Fem. Neuter Masc./Fem. Neuter
Nominative contemnēns contemnēns contemnentēs contemnentia
Genitive contemnentis contemnentis contemnentium contemnentium
Dative contemnentī contemnentī contemnentibus contemnentibus
Accusative contemnentem contemnēns contemnentēs contemnentia
Ablative contemnentī contemnentī contemnentibus contemnentibus
Vocative contemnēns contemnēns contemnentēs contemnentia
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.