consumptus
Latin
Etymology
Perfect passive participle of cōnsūmō (“consume, devour”).
Participle
cōnsūmptus m (feminine cōnsūmpta, neuter cōnsūmptum); first/second declension
Inflection
First/second declension.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | cōnsūmptus | cōnsūmpta | cōnsūmptum | cōnsūmptī | cōnsūmptae | cōnsūmpta | |
Genitive | cōnsūmptī | cōnsūmptae | cōnsūmptī | cōnsūmptōrum | cōnsūmptārum | cōnsūmptōrum | |
Dative | cōnsūmptō | cōnsūmptae | cōnsūmptō | cōnsūmptīs | cōnsūmptīs | cōnsūmptīs | |
Accusative | cōnsūmptum | cōnsūmptam | cōnsūmptum | cōnsūmptōs | cōnsūmptās | cōnsūmpta | |
Ablative | cōnsūmptō | cōnsūmptā | cōnsūmptō | cōnsūmptīs | cōnsūmptīs | cōnsūmptīs | |
Vocative | cōnsūmpte | cōnsūmpta | cōnsūmptum | cōnsūmptī | cōnsūmptae | cōnsūmpta |
References
- consumptus in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- consumptus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire Illustré Latin-Français, Hachette
This article is issued from
Wiktionary.
The text is licensed under Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Additional terms may apply for the media files.