constructus

Latin

Etymology

Perfect passive participle of cōnstruō.

Participle

cōnstrūctus m (feminine cōnstrūcta, neuter cōnstrūctum); first/second declension

  1. collected together
  2. constructed, fabricated, erected

Inflection

First/second declension.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative cōnstrūctus cōnstrūcta cōnstrūctum cōnstrūctī cōnstrūctae cōnstrūcta
Genitive cōnstrūctī cōnstrūctae cōnstrūctī cōnstrūctōrum cōnstrūctārum cōnstrūctōrum
Dative cōnstrūctō cōnstrūctae cōnstrūctō cōnstrūctīs cōnstrūctīs cōnstrūctīs
Accusative cōnstrūctum cōnstrūctam cōnstrūctum cōnstrūctōs cōnstrūctās cōnstrūcta
Ablative cōnstrūctō cōnstrūctā cōnstrūctō cōnstrūctīs cōnstrūctīs cōnstrūctīs
Vocative cōnstrūcte cōnstrūcta cōnstrūctum cōnstrūctī cōnstrūctae cōnstrūcta

References

  • constructus in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • constructus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire Illustré Latin-Français, Hachette
  • constructus in Ramminger, Johann (accessed 16 July 2016) Neulateinische Wortliste: Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700, pre-publication website, 2005-2016
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.