constringens

Latin

Etymology

Present participle of cōnstringō.

Participle

cōnstringēns m or f or n (genitive cōnstringentis); third declension

  1. binding

Inflection

Third declension.

Number Singular Plural
Case / Gender Masc./Fem. Neuter Masc./Fem. Neuter
Nominative cōnstringēns cōnstringēns cōnstringentēs cōnstringentia
Genitive cōnstringentis cōnstringentis cōnstringentium cōnstringentium
Dative cōnstringentī cōnstringentī cōnstringentibus cōnstringentibus
Accusative cōnstringentem cōnstringēns cōnstringentēs, cōnstringentīs cōnstringentia
Ablative cōnstringente, cōnstringentī1 cōnstringente, cōnstringentī1 cōnstringentibus cōnstringentibus
Vocative cōnstringēns cōnstringēns cōnstringentēs cōnstringentia

1When used purely as an adjective.

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.