conseptus

Latin

Etymology

Perfect passive participle of cōnsēpiō.

Participle

cōnsēptus m (feminine cōnsēpta, neuter cōnsēptum); first/second declension

  1. Alternative form of cōnsaeptus

Inflection

First/second declension.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative cōnsēptus cōnsēpta cōnsēptum cōnsēptī cōnsēptae cōnsēpta
Genitive cōnsēptī cōnsēptae cōnsēptī cōnsēptōrum cōnsēptārum cōnsēptōrum
Dative cōnsēptō cōnsēptae cōnsēptō cōnsēptīs cōnsēptīs cōnsēptīs
Accusative cōnsēptum cōnsēptam cōnsēptum cōnsēptōs cōnsēptās cōnsēpta
Ablative cōnsēptō cōnsēptā cōnsēptō cōnsēptīs cōnsēptīs cōnsēptīs
Vocative cōnsēpte cōnsēpta cōnsēptum cōnsēptī cōnsēptae cōnsēpta
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.