conlaboratus

Latin

Etymology

Perfect passive participle of conlabōrō

Participle

conlabōrātus m (feminine conlabōrāta, neuter conlabōrātum); first/second declension

  1. This term needs a translation to English. Please help out and add a translation, then remove the text {{rfdef}}.

Inflection

First/second declension.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative conlabōrātus conlabōrāta conlabōrātum conlabōrātī conlabōrātae conlabōrāta
Genitive conlabōrātī conlabōrātae conlabōrātī conlabōrātōrum conlabōrātārum conlabōrātōrum
Dative conlabōrātō conlabōrātae conlabōrātō conlabōrātīs conlabōrātīs conlabōrātīs
Accusative conlabōrātum conlabōrātam conlabōrātum conlabōrātōs conlabōrātās conlabōrāta
Ablative conlabōrātō conlabōrātā conlabōrātō conlabōrātīs conlabōrātīs conlabōrātīs
Vocative conlabōrāte conlabōrāta conlabōrātum conlabōrātī conlabōrātae conlabōrāta

References

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.