congratulans

Latin

Etymology

Present participle of congrātulor.

Participle

congrātulāns m or f or n (genitive congrātulantis); third declension

  1. rejoicing with
  2. congratulating

Declension

Third declension.

Number Singular Plural
Case / Gender Masc./Fem. Neuter Masc./Fem. Neuter
Nominative congrātulāns congrātulāns congrātulantēs congrātulantia
Genitive congrātulantis congrātulantis congrātulantium congrātulantium
Dative congrātulantī congrātulantī congrātulantibus congrātulantibus
Accusative congrātulantem congrātulāns congrātulantēs, congrātulantīs congrātulantia
Ablative congrātulante, congrātulantī1 congrātulante, congrātulantī1 congrātulantibus congrātulantibus
Vocative congrātulāns congrātulāns congrātulantēs congrātulantia

1When used purely as an adjective.

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.