conglutinans

Latin

Etymology

Present participle of conglūtinō

Participle

conglūtināns m, f, n (genitive conglūtinantis); third declension

  1. This term needs a translation to English. Please help out and add a translation, then remove the text {{rfdef}}.

Inflection

Third declension.

Number Singular Plural
Case / Gender Masc./Fem. Neuter Masc./Fem. Neuter
Nominative conglūtināns conglūtināns conglūtinantēs conglūtinantia
Genitive conglūtinantis conglūtinantis conglūtinantium conglūtinantium
Dative conglūtinantī conglūtinantī conglūtinantibus conglūtinantibus
Accusative conglūtinantem conglūtināns conglūtinantēs, conglūtinantīs conglūtinantia
Ablative conglūtinante, conglūtinantī1 conglūtinante, conglūtinantī1 conglūtinantibus conglūtinantibus
Vocative conglūtināns conglūtināns conglūtinantēs conglūtinantia

1When used purely as an adjective.

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.