confodiens

Latin

Etymology

Present participle of cōnfodiō.

Participle

cōnfodiēns m or f or n (genitive cōnfodientis); third declension

  1. digging

Inflection

Third declension.

Number Singular Plural
Case / Gender Masc./Fem. Neuter Masc./Fem. Neuter
Nominative cōnfodiēns cōnfodiēns cōnfodientēs cōnfodientia
Genitive cōnfodientis cōnfodientis cōnfodientium cōnfodientium
Dative cōnfodientī cōnfodientī cōnfodientibus cōnfodientibus
Accusative cōnfodientem cōnfodiēns cōnfodientēs, cōnfodientīs cōnfodientia
Ablative cōnfodiente, cōnfodientī1 cōnfodiente, cōnfodientī1 cōnfodientibus cōnfodientibus
Vocative cōnfodiēns cōnfodiēns cōnfodientēs cōnfodientia

1When used purely as an adjective.

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.