condicturus

Latin

Etymology

Future active participle of condīcō

Participle

condictūrus m (feminine condictūra, neuter condictūrum); first/second declension

  1. This term needs a translation to English. Please help out and add a translation, then remove the text {{rfdef}}.

Inflection

First/second declension.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative condictūrus condictūra condictūrum condictūrī condictūrae condictūra
Genitive condictūrī condictūrae condictūrī condictūrōrum condictūrārum condictūrōrum
Dative condictūrō condictūrae condictūrō condictūrīs condictūrīs condictūrīs
Accusative condictūrum condictūram condictūrum condictūrōs condictūrās condictūra
Ablative condictūrō condictūrā condictūrō condictūrīs condictūrīs condictūrīs
Vocative condictūre condictūra condictūrum condictūrī condictūrae condictūra
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.