concutiens

Latin

Etymology

Present participle of concutiō.

Participle

concutiēns m or f or n (genitive concutientis); third declension

  1. shaking violently
  2. agitating
  3. terrifying

Inflection

Third declension.

Number Singular Plural
Case / Gender Masc./Fem. Neuter Masc./Fem. Neuter
Nominative concutiēns concutiēns concutientēs concutientia
Genitive concutientis concutientis concutientium concutientium
Dative concutientī concutientī concutientibus concutientibus
Accusative concutientem concutiēns concutientēs, concutientīs concutientia
Ablative concutiente, concutientī1 concutiente, concutientī1 concutientibus concutientibus
Vocative concutiēns concutiēns concutientēs concutientia

1When used purely as an adjective.

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.