concurrentia

Latin

Etymology

From concurrēns + -ia.

Pronunciation

  • (Classical) IPA(key): /kon.kurˈren.ti.a/, [kɔŋ.kʊrˈrɛn.ti.a]

Noun

concurrentia f (genitive concurrentiae); first declension

  1. concurrence
  2. competition

Inflection

First declension.

Case Singular Plural
Nominative concurrentia concurrentiae
Genitive concurrentiae concurrentiārum
Dative concurrentiae concurrentiīs
Accusative concurrentiam concurrentiās
Ablative concurrentiā concurrentiīs
Vocative concurrentia concurrentiae

Descendants

Participle

concurrentia

  1. nominative neuter plural of concurrens
  2. accusative neuter plural of concurrens
  3. vocative neuter plural of concurrens

References

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.