conculcatus

Latin

Etymology

Perfect passive participle of conculcō.

Participle

conculcātus m (feminine conculcāta, neuter conculcātum); first/second declension

  1. trampled
  2. crushed, oppressed
  3. despised, disregarded

Inflection

First/second declension.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative conculcātus conculcāta conculcātum conculcātī conculcātae conculcāta
Genitive conculcātī conculcātae conculcātī conculcātōrum conculcātārum conculcātōrum
Dative conculcātō conculcātae conculcātō conculcātīs conculcātīs conculcātīs
Accusative conculcātum conculcātam conculcātum conculcātōs conculcātās conculcāta
Ablative conculcātō conculcātā conculcātō conculcātīs conculcātīs conculcātīs
Vocative conculcāte conculcāta conculcātum conculcātī conculcātae conculcāta

References

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.