conculcans

Latin

Etymology

Present participle of conculcō.

Participle

conculcāns m, f, n (genitive conculcantis); third declension

  1. trampling down
  2. crushing, oppressing
  3. despising, disregarding

Inflection

Third declension.

Number Singular Plural
Case / Gender Masc./Fem. Neuter Masc./Fem. Neuter
Nominative conculcāns conculcāns conculcantēs conculcantia
Genitive conculcantis conculcantis conculcantium conculcantium
Dative conculcantī conculcantī conculcantibus conculcantibus
Accusative conculcantem conculcāns conculcantēs, conculcantīs conculcantia
Ablative conculcante, conculcantī1 conculcante, conculcantī1 conculcantibus conculcantibus
Vocative conculcāns conculcāns conculcantēs conculcantia

1When used purely as an adjective.

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.