conclamatus

Latin

Pronunciation

  • (Classical) IPA(key): /kon.klaːˈmaː.tus/, [kɔŋ.kɫaːˈmaː.tʊs]

Adjective

conclāmātus (feminine conclāmāta, neuter conclāmātum); first/second declension

  1. celebrated, well-known

Declension

First/second declension.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative conclāmātus conclāmāta conclāmātum conclāmātī conclāmātae conclāmāta
Genitive conclāmātī conclāmātae conclāmātī conclāmātōrum conclāmātārum conclāmātōrum
Dative conclāmātō conclāmātae conclāmātō conclāmātīs conclāmātīs conclāmātīs
Accusative conclāmātum conclāmātam conclāmātum conclāmātōs conclāmātās conclāmāta
Ablative conclāmātō conclāmātā conclāmātō conclāmātīs conclāmātīs conclāmātīs
Vocative conclāmāte conclāmāta conclāmātum conclāmātī conclāmātae conclāmāta

Descendants

References

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.