concidendus

Latin

Etymology

Future passive participle of concīdō

Participle

concidendus m (feminine concidenda, neuter concidendum); first/second declension

  1. This term needs a translation to English. Please help out and add a translation, then remove the text {{rfdef}}.
    • c. 27 CE – 66 CE, Petronius, Satyricon 123:
      Mox flumina montibus altis undabant modo nata, sed haec quoque — iussa putares — stabant, et vincta fluctus stupuere ruina, et paulo ante lues iam concidenda iacebat.

Inflection

First/second declension.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative concīdendus concīdenda concīdendum concīdendī concīdendae concīdenda
Genitive concīdendī concīdendae concīdendī concīdendōrum concīdendārum concīdendōrum
Dative concīdendō concīdendae concīdendō concīdendīs concīdendīs concīdendīs
Accusative concīdendum concīdendam concīdendum concīdendōs concīdendās concīdenda
Ablative concīdendō concīdendā concīdendō concīdendīs concīdendīs concīdendīs
Vocative concīdende concīdenda concīdendum concīdendī concīdendae concīdenda
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.