complantatus

Latin

Etymology

Perfect passive participle of complantō.

Participle

complantātus m (feminine complantāta, neuter complantātum); first/second declension

  1. planted together

Inflection

First/second declension.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative complantātus complantāta complantātum complantātī complantātae complantāta
Genitive complantātī complantātae complantātī complantātōrum complantātārum complantātōrum
Dative complantātō complantātae complantātō complantātīs complantātīs complantātīs
Accusative complantātum complantātam complantātum complantātōs complantātās complantāta
Ablative complantātō complantātā complantātō complantātīs complantātīs complantātīs
Vocative complantāte complantāta complantātum complantātī complantātae complantāta
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.