complanatus

Latin

Etymology

Perfect passive participle of complānō.

Participle

complānātus (feminine complānāta, neuter complānātum); first/second-declension participle

  1. levelled
  2. razed

Declension

First/second-declension adjective.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative complānātus complānāta complānātum complānātī complānātae complānāta
Genitive complānātī complānātae complānātī complānātōrum complānātārum complānātōrum
Dative complānātō complānātō complānātīs
Accusative complānātum complānātam complānātum complānātōs complānātās complānāta
Ablative complānātō complānātā complānātō complānātīs
Vocative complānāte complānāta complānātum complānātī complānātae complānāta
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.