commoniturus
Latin
Etymology
Future active participle of commoneō.
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /kom.mo.niˈtuː.rus/, [kɔm.mɔ.nɪˈtuː.rʊs]
Participle
commonitūrus m (feminine commonitūra, neuter commonitūrum); first/second declension
- This term needs a translation to English. Please help out and add a translation, then remove the text
{{rfdef}}
.
Declension
First/second declension.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | commonitūrus | commonitūra | commonitūrum | commonitūrī | commonitūrae | commonitūra | |
Genitive | commonitūrī | commonitūrae | commonitūrī | commonitūrōrum | commonitūrārum | commonitūrōrum | |
Dative | commonitūrō | commonitūrae | commonitūrō | commonitūrīs | commonitūrīs | commonitūrīs | |
Accusative | commonitūrum | commonitūram | commonitūrum | commonitūrōs | commonitūrās | commonitūra | |
Ablative | commonitūrō | commonitūrā | commonitūrō | commonitūrīs | commonitūrīs | commonitūrīs | |
Vocative | commonitūre | commonitūra | commonitūrum | commonitūrī | commonitūrae | commonitūra |
This article is issued from
Wiktionary.
The text is licensed under Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Additional terms may apply for the media files.