commonens

Latin

Etymology

Present participle of commoneō.

Participle

commonēns m, f, n (genitive commonentis); third declension

  1. reminding

Inflection

Third declension.

Number Singular Plural
Case / Gender Masc./Fem. Neuter Masc./Fem. Neuter
Nominative commonēns commonēns commonentēs commonentia
Genitive commonentis commonentis commonentium commonentium
Dative commonentī commonentī commonentibus commonentibus
Accusative commonentem commonēns commonentēs commonentia
Ablative commonentī commonentī commonentibus commonentibus
Vocative commonēns commonēns commonentēs commonentia
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.