commonefaciens

Latin

Etymology

Present participle of commonefaciō

Participle

commonefaciēns m, f, n (genitive commonefacientis); third declension

  1. This term needs a translation to English. Please help out and add a translation, then remove the text {{rfdef}}.

Inflection

Third declension.

Number Singular Plural
Case / Gender Masc./Fem. Neuter Masc./Fem. Neuter
Nominative commonefaciēns commonefaciēns commonefacientēs commonefacientia
Genitive commonefacientis commonefacientis commonefacientium commonefacientium
Dative commonefacientī commonefacientī commonefacientibus commonefacientibus
Accusative commonefacientem commonefaciēns commonefacientēs, commonefacientīs commonefacientia
Ablative commonefaciente, commonefacientī1 commonefaciente, commonefacientī1 commonefacientibus commonefacientibus
Vocative commonefaciēns commonefaciēns commonefacientēs commonefacientia

1When used purely as an adjective.

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.