commixtus

Latin

Etymology

Perfect passive participle of commisceō.

Participle

commixtus m (feminine commixta, neuter commixtum); first/second declension

  1. mixed, mingled, combined

Inflection

First/second declension.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative commixtus commixta commixtum commixtī commixtae commixta
Genitive commixtī commixtae commixtī commixtōrum commixtārum commixtōrum
Dative commixtō commixtae commixtō commixtīs commixtīs commixtīs
Accusative commixtum commixtam commixtum commixtōs commixtās commixta
Ablative commixtō commixtā commixtō commixtīs commixtīs commixtīs
Vocative commixte commixta commixtum commixtī commixtae commixta

References

  • commixtus in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • commixtus in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
  • commixtus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire Illustré Latin-Français, Hachette
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.