comminiscens

Latin

Etymology

Present participle of comminīscor.

Participle

comminīscēns m, f, n (genitive comminīscentis); third declension

  1. devising, contriving, inventing

Inflection

Third declension.

Number Singular Plural
Case / Gender Masc./Fem. Neuter Masc./Fem. Neuter
Nominative comminīscēns comminīscēns comminīscentēs comminīscentia
Genitive comminīscentis comminīscentis comminīscentium comminīscentium
Dative comminīscentī comminīscentī comminīscentibus comminīscentibus
Accusative comminīscentem comminīscēns comminīscentēs, comminīscentīs comminīscentia
Ablative comminīscente, comminīscentī1 comminīscente, comminīscentī1 comminīscentibus comminīscentibus
Vocative comminīscēns comminīscēns comminīscentēs comminīscentia

1When used purely as an adjective.

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.