comitans

Latin

Etymology

Present participle of comitō.

Participle

comitāns m, f, n (genitive comitantis); third declension

  1. accompanying

Inflection

Third declension.

Number Singular Plural
Case / Gender Masc./Fem. Neuter Masc./Fem. Neuter
Nominative comitāns comitāns comitantēs comitantia
Genitive comitantis comitantis comitantium comitantium
Dative comitantī comitantī comitantibus comitantibus
Accusative comitantem comitāns comitantēs, comitantīs comitantia
Ablative comitante, comitantī1 comitante, comitantī1 comitantibus comitantibus
Vocative comitāns comitāns comitantēs comitantia

1When used purely as an adjective.

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.