comhaireamh

Irish

Alternative forms
  • cómhaireamh

Etymology

From Old Irish comáirem (“act of counting”), ultimately from Proto-Celtic *rīmā (“number”); synchronically, comh- (“common, collective”) +‎ áireamh (“count, counting, enumeration”).

Noun

comhaireamh m (genitive singular comhairimh or comhairthe, nominative plural comhairimh)

  1. verbal noun of comhair
  2. count, (act of) counting; calculation, reckoning

Declension
Declension of comhaireamh

First declension

Bare forms:

Case Singular Plural
Nominative comhaireamh comhairimh
Vocative a chomhairimh a chomhaireamha
Genitive comhairimh comhaireamh
Dative comhaireamh comhairimh

Forms with the definite article:

Case Singular Plural
Nominative an comhaireamh na comhairimh
Genitive an chomhairimh na gcomhaireamh
Dative leis an gcomhaireamh

don chomhaireamh

 leis na comhairimh

(as verbal noun):

Declension of comhaireamh

Third declension

Bare forms (no plural of this noun)

Case Singular
Nominative comhaireamh
Vocative a chomhaireamh
Genitive comhairthe
Dative comhaireamh

Forms with the definite article:

Case Singular
Nominative an comhaireamh
Genitive an chomhairthe
Dative leis an gcomhaireamh

don chomhaireamh

Synonyms

Mutation
Irish mutation
Radical Lenition Eclipsis
comhaireamh chomhaireamh gcomhaireamh
Note: Some of these forms may be hypothetical. Not every possible mutated form of every word actually occurs.

References
  • “comáirem” in Dictionary of the Irish Language, Royal Irish Academy, 1913–76.
  • “cóṁaireaṁ” in Foclóir Gaeḋilge agus Béarla, Irish Texts Society, 2nd ed., 1927, by Patrick S. Dinneen.
  • "comhaireamh" in Foclóir Gaeilge-Béarla, An Gúm, 1977, by Niall Ó Dónaill.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.