collisus

Latin

Etymology

Perfect passive participle of collīdō.

Participle

collīsus m (feminine collīsa, neuter collīsum); first/second declension

  1. clashed (etc.) together
  2. conflicted, contended

Inflection

First/second declension.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative collīsus collīsa collīsum collīsī collīsae collīsa
Genitive collīsī collīsae collīsī collīsōrum collīsārum collīsōrum
Dative collīsō collīsae collīsō collīsīs collīsīs collīsīs
Accusative collīsum collīsam collīsum collīsōs collīsās collīsa
Ablative collīsō collīsā collīsō collīsīs collīsīs collīsīs
Vocative collīse collīsa collīsum collīsī collīsae collīsa

References

  • collisus in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • collisus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire Illustré Latin-Français, Hachette
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.