coinquinans

Latin

Etymology

Present participle of coinquinō

Participle

coinquināns m, f, n (genitive coinquinantis); third declension

  1. This term needs a translation to English. Please help out and add a translation, then remove the text {{rfdef}}.

Inflection

Third declension.

Number Singular Plural
Case / Gender Masc./Fem. Neuter Masc./Fem. Neuter
Nominative coinquināns coinquināns coinquinantēs coinquinantia
Genitive coinquinantis coinquinantis coinquinantium coinquinantium
Dative coinquinantī coinquinantī coinquinantibus coinquinantibus
Accusative coinquinantem coinquināns coinquinantēs, coinquinantīs coinquinantia
Ablative coinquinante, coinquinantī1 coinquinante, coinquinantī1 coinquinantibus coinquinantibus
Vocative coinquināns coinquināns coinquinantēs coinquinantia

1When used purely as an adjective.

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.